Een beetje vrolijke noot kunnen deze jongeren in Libanon wel gebruiken. Dus klappen zij in hun handen mee op het ritme van de muziek en zingen enthousiast hun zelfgeschreven teksten. “Ik heb het recht om te leren / Ik heb het recht om in vrede te leven / Laat mij geen pijn hebben of met honger in slaap vallen…”

Het is duidelijk: muziek is een mooie manier om met emoties als angst, woede of stress om te leren gaan. En het is meer dan dat: door zelf muziek te maken spelen kinderen samen. De muziek verbindt hen. Hier komen tientallen kinderen elke week samen. Hun achtergronden zijn verschillend, maar dat is juist de kracht.

Velen van hen komen uit Syrië en zijn hun land ontvlucht vanwege de heftige burgeroorlog. Hun leven staat volledig op de kop. Maar er zijn ook Libanese kinderen die als gevolg van de huidige economische crisis keihard buiten de boot vallen. Ze gaan niet meer naar school of moeten werken om hun families in leven te houden. Op straat proberen zij te overleven.

Een ding weten ze zeker: elke week zijn ze hier welkom om in een veilige omgeving met elkaar te praten over hun omstandigheden en muziek te maken. Op die manier krijgen ze hun emoties beter onder controle. Right To Play geeft de kinderen psychosociale steun, zodat ze weer in hun kracht worden gezet en kunnen opkomen voor hun rechten.

Raghad (15) is met haar familie gevlucht uit Syrië. Ze verblijft nu bijna tien jaar onder moeilijke omstandigheden in Libanon. Honger, mensensmokkel, drugsmisbruik en prostitutie: Raghad heeft het allemaal van dichtbij gezien. Haar zelfvertrouwen was laag, ze voelde zich als vluchteling niet welkom. Leeftijdsgenootjes pestten haar, ook omdat haar been geamputeerd was. Haar moeder ziet sinds kort een grote verandering bij haar dochter. En wij ook.

Het zelfvertrouwen van Raghad is enorm gegroeid mede door de inzet van muziek. Zij en haar nieuwe vrienden laten nu van zich horen, letterlijk en figuurlijk. “Samen hebben we een lied geschreven over onze rechten en behoeftes. Ook al zijn we vluchtelingen, we proberen ons aan te passen en onze boodschap te verkondigen”, vertelt Raghad.

De Libanese jongen Ahmad (17) groeit op in gevoelens van hopeloosheid en depressie. Zijn buurt heeft veel geleden onder de burgeroorlog. Dat voelt hij iedere dag nog. De toekomst in zijn land lijkt weinig voor hem in het verschiet te hebben. “We staan hier ’s ochtends op met problemen en gaan ‘s avonds naar bed zonder elektriciteit en stromend water. Wat was ik graag in een ander land geboren”, vertelt hij.

Maar ook Ahmad laat van zich horen. En hoe. Samen met leeftijdsgenootjes schreef hij bij Right To Play een lied over geweld op school, iets wat zij veel hebben meegemaakt. “Met dit nummer willen wij leraren aanmoedigen om ons als individuen te zien die respect verdienen en geen fysieke straffen”, legt-ie uit.

Wie deze jongeren door en door kent, is collega Janine Chehade. De afgelopen jaren werkte Janine met de jongeren. Muziek en creativiteit zorgden voor een grote verandering in hun levens. Janine ziet hoe deze jongeren nu voor zichzelf opkomen. “Zij doen alles zelf: hun eigen problemen identificeren, teksten schrijven en muziek componeren. Ik zie ze dagelijks groeien!” Dit smaakte naar meer…

En dus deden de jongeren mee aan een internationale wedstrijd. Uit de hele wereld zonden kinderen hun eigengemaakte nummers in. Zo ook Raghad en Ahmad. En met succes. Ze glunderen nog als ze eraan terugdenken. Hun liedjes over geweld op school en het recht op onderwijs vielen in de prijzen! “We konden niet stoppen met dansen en lachen, zo blij waren we dat we hadden gewonnen”, blikt Raghad terug.

Wij weten het zeker: de vreugde die muziek deze jongeren heeft gebracht, pakt niemand ze meer af. Sterker nog, ze hebben nieuwe vrienden voor het leven gemaakt. Hun nieuwe hoop en zelfvertrouwen klinkt hen en ons dan ook als muziek in de oren.