Judith: Discriminatie won't stop me
Judith is een slimme, jonge dame van 17 jaar die in het Serengeti-district in Tanzania woont. Toen haar school vanwege de Corona-maatregelen dicht ging, grepen haar ouders dit aan om Judith klaar te maken voor haar besnijdenis zodat ze hierna kon trouwen. Judith stond doodsangsten uit en besefte dat haar rechten onder druk kwamen te staan. Ze besloot voor zichzelf op te komen.
De wereldwijde lockdowns die als doel hebben om de verspreiding van het COVID-19 virus te voorkomen, hebben een onbedoeld wreed neveneffect op miljoenen kwetsbare kinderen, vooral op meisjes. Zij lopen sinds het sluiten van de scholen meer risico op huiselijk geweld, uithuwelijking, vroege zwangerschappen en besnijdenis. Vanwege het vele thuis zitten en het verlies van inkomen voor veel arme gezinnen lijken besnijdenisceremonies weer toe te nemen. Ook al is deze traditie illegaal, in veel gemeenschappen is een besneden meisje nog steeds veel waard.
In Tanzania werkt Right To Play al een aantal jaren samen met lokale gemeenschappen om meisjesbesnijdenis en kindhuwelijken uit te bannen. Dit heeft ertoe geleid dat sinds 2005 het aantal besnijdenissen daar met een derde is teruggedrongen. Maar door de Corona-crisis is veel van ons werk tenietgedaan.
Meisjesbesnijdenissen vinden in het dorp waar Judith opgroeit doorgaans plaats rondom de schoolvakanties in december en januari. Veel meisjes ondergaan de besnijdenis voor ze 18 worden, wat vaak niet zonder gevaar is. Daarna kunnen ze uitgehuwelijkt worden. Door de lockdown werd het “besnijdenis-seizoen” opgeschoven naar het late voorjaar van 2020. De ouders van Judith vertelden haar dat zij eind april de wrede procedure zou moeten ondergaan. Judith was geschokt en woedend.
Judith wil veel meer uit het leven halen dan al op jonge leeftijd getrouwd te zijn. Ze is slim en wil graag verder studeren. Maar, met het sluiten van de scholen, dachten haar ouders daar anders over. Ze willen het beste voor Judith en dat betekende op jonge leeftijd trouwen met de daarbij horende besnijdenis.
Judith wist dat ze het recht had om naar school te gaan en dat besnijdenis illegaal was. Dit had ze geleerd op de Kinderrechten Club op school, waar ze veel informatie had gekregen over gelijke rechten voor meisjes en jongens. Judith: “Ik heb op de Club gehoord dat meisjes kunnen sterven na de besnijdenis door de heftige bloedingen. Ook zijn er veel fysieke, psychologische en sociale gevolgen. Als een meisje eenmaal is besneden, wordt ze voorbereid op het huwelijk wat betekent dat ze ook heel jong zwanger kan worden. Ik wil al die risico’s niet lopen.” Door met andere jongeren in de club te praten, ontwikkelde ze het zelfvertrouwen en de moed om tegen alle tradities in op te komen voor zichzelf. Ze weigerde mee te gaan in de plannen van haar ouders. Ze wilde haar gezondheid niet opofferen vanwege de druk die haar ouders ondervonden om mee te doen aan de besnijdenisrituelen.
Ondanks het feit dat de scholen gesloten waren en ze niet meer met de Club bij elkaar kwamen, zocht Judith toch contact met haar clubgenoten en vroeg ze om hulp. De leerkracht – die de Club organiseert en getraind is door Right To Play - zorgde er uiteindelijk voor dat Judith, met onze hulp, terecht kon bij een meisjesopvang. Het was moeilijk voor Judith om bij haar familie weg te gaan, maar ze wist dat dit de juiste beslissing voor haar was. En de enige manier om haar ouders te overtuigen dat het beter voor haar was om niet besneden en uitgehuwelijkt te worden.
In het opvangcentrum krijgt Judith een plek om te eten en slapen. Ook helpen ze met haar schoolwerk. De opvang onderhoudt het contact met haar ouders om te laten weten dat het goed gaat met Judith en om de besnijdeniskwestie voorzichtig te bespreken. Uiteraard is het doel dat Judith weer terug naar huis gaat. Maar voordat ze dit doet, zullen haar ouders een overeenkomst moeten indienen bij de plaatselijke politie waarin ze aangeven Judith niet te dwingen tot besnijdenis of een huwelijk voordat ze volgens de wet volwassen is. Judith hoopt heel erg dat haar ouders de documenten ondertekenen en zullen inzien dat besnijdenis gevaarlijk is. Ze hoopt dit niet alleen voor zichzelf, maar wil ook graag een lans breken voor haar jongere zusjes.
Judith heeft een hele dappere keuze gemaakt. Niets houdt haar tegen om haar ouders en iedereen in het dorp te adviseren om meisjes op dezelfde manier te behandelen als jongens. Meisjes moeten ook geholpen worden om hun dromen waar te maken in plaats van verkocht te worden voor wat geld of koeien. Meisjes hebben ook toekomstidealen, en ouders zouden hun dochters moeten helpen die waar te maken.
De Kinderenrechten Clubs worden op vrijwillige basis georganiseerd door een leerkracht op school die is opgeleid door Right To Play. Het doel van de Club is om meisjes en jongens te informeren en samen te laten discussiëren over kwesties als besnijdenis, kindhuwelijk, vroege zwangerschap, veilige seks, fysiek misbruik en kinderarbeid. Theater en muziek worden ingezet om op een veilige manier over deze heftige onderwerpen te praten. De Club helpt ook kinderen en jongeren zoals Judith om in contact te komen met volwassenen die hen kunnen helpen mochten ze met een van deze kwesties te maken hebben. Right To Play heeft honderden leerkrachten opgeleid om deze clubs in diverse lokale gemeenschappen in Tanzania op te zetten.
