Amna's missie voor gelijke rechten op het cricketveld

Amna, 24, baant zich een weg naar voren in een vergaderzaal van een hotel in Islamabad, Pakistan. Op de laatste dag van Right To Play's Young Female Leaders in Sport Leadership Camp wilt ze graag iets bijzonders mededelen:

"Ik ben een cricketacademie begonnen," zegt Amna tegen de 25 andere sportliefhebbers in de zaal. "Ik bied gratis coaching aan voor iedereen die geïnteresseerd is om mee te doen!”

Tijdens haar deelname aan een Right To Play schoolprogramma in 2016 bracht de toen 16-jarige Amna haar vrije tijd door met het beoefenen van haar passie: cricket. Niet alleen hierdoor kwam haar liefde voor cricket naar voren, maar ook uitte ze verlegen haar droom om ooit de aanvoerder van het nationale vrouwencricketteam, Sana Mir, te ontmoeten.

Acht jaar later heeft Amna zelfs nog meer bereikt dan ze toen durfde te dromen. Ze speelt nu bij een cricketclub in de stad en heeft zelfs een wedstrijd gespeeld tegen haar held, Sana. Maar de grootste passie en droom die uit gekomen is, is het leiden van een cricketacademie die meisjes een veilige plek biedt.

Amna's weg naar leiderschap in de sport was niet gemakkelijk. Na alle obstakels die ze heeft overwonnen om haar droom te verwezenlijken, is Amna vastbesloten om het speelveld voor Pakistaanse vrouwelijke atleten gelijk te trekken.

Gendernormen doorbreken

Amna zat in groep 9 toen een groep meisjes haar uitnodigde voor hun cricketwedstrijd op het schoolplein. Toen ze de bal voor de eerste keer terugsloeg, voelde Amna zich krachtig en vond ze haar passie.

Maar ze kon helaas geen plek vinden om te oefenen.

Amna groeide op in Lyari waar veel gewone activiteiten, zoals alleen uitgaan of sporten in het openbaar, als ongepast worden beschouwd voor vrouwen en meisjes.

Amna's vader aarzelde om zijn dochter te laten trainen, omdat hij bang was dat het haar huwelijksvooruitzichten in gevaar zou brengen. Uiteindelijk gaf hij toe, door het zien van Amna's enthousiasme en passie voor de sport. Amna mocht naar de trainingen zolang ze een chaperonne, in haar geval haar moeder, bij zich had.

Terwijl Amna met haar moeder van en naar het cricketveld reisde moest ze haar bat veilig opbergen onder lagen kleding. "We konden onze cricketuitrusting niet openlijk dragen in onze buurt," legt Amna uit. "Als we dat zouden doen, zouden we bedreigd worden."

Een coach om op te steunen

Kort nadat Amna cricket begon te spelen, startte het Right To Play GOAL-programma op haar school.

Tijdens het programma gebruikte de door Right To Play opgeleide coach Jamal sport en spel om Amna en haar medeleerlingen te helpen met het ontwikkelen van zelfvertrouwen en leiderschapsvaardigheden. Ze leerden ook over menstruatie en financiële vaardigheden.

Terwijl veel vrienden kritiek hadden op de passie van Amna, steunde Jamal juist haar grote droom.

"In plaats van me te steunen, zeiden mijn vrienden dingen als 'je bent maar een meisje en je kunt geen cricket spelen'," zegt Amna. "Maar mijn coach stond de hele tijd achter me. Hij bleef me motiveren en vertelde me dat ik potentie had."

Haar eigen weg vinden

Met Jamals aanmoediging ging Amna door met de crickettrainingen. Helaas kreeg de moeder van Amna het te druk met huishoudelijke verantwoordelijkheden en had Amna geen chaperonne meer die met haar mee kon reizen naar de trainingen.

Ze wist dat haar vader haar niet zonder haar moeder naar de trainingen zou laten gaan. Maar Amna was vastbesloten om te blijven spelen en ze verloor haar wilskracht niet. Daarom bedacht Amna het idee om met haar jongere zus Khizra heen en weer te reizen. Zonder dat hun ouders het wisten, reisden de twee meisjes nerveus met het openbaar vervoer naar de cricketacademie.

Khizra vond het geweldig om te zien hoe Amna tijdens de training de ballen over het veld sloeg. Het duurde niet lang voordat ze zelf ook meespeelde. Maar toen Amna's vader ontdekte dat zijn dochters er stiekem vandoor gingen om te spelen, haalde hij ze allebei van de academie af en weerhield hij ze van hun passie en dromen.

Haar recht om te spelen opeisen

Deze tegenslagen hielden Amna niet tegen. De communicatievaardigheden die ze opdeed in het GOAL-programma gaven Amna het zelfvertrouwen dat ze nodig had om haar ouders onder ogen te komen en voor haar recht om te spelen op te komen.

Jamal bleef haar steunen. Ze bezocht Amna's ouders en sprak over hoe belangrijk het voor Amna was om dezelfde kansen te krijgen om te sporten - en te profiteren van de levensvaardigheden die dat met zich meebrengt - als jongens. Het begrip van Amna's ouders groeide en maakte plaats voor een eerlijkere relatie met hun dochter.

"Ik leerde vertrouwen te kweken bij mijn vader en uiteindelijk overtuigde ik hem ervan om mijn ambities te steunen," zegt Amna. "Right To Play heeft me de nodige levensvaardigheden bijgebracht om mijn dromen na te jagen."

Hierna schreven Amna en Khizra zich weer in op de cricketacademie. "Onze vader is nu trots op ons," zegt Amna. "Mijn ouders steunen Khizra en mij in het nastreven van onze doelen en passies."

Sport voor ontwikkeling

Jamal was er voor Amna toen ze haar droom najaagde. In een land dat nog steeds vecht voor vrouwenrechten, wist Amna dat ze diezelfde steun moest doorgeven aan jongere meisjes die van de zijlijn af willen stappen en de kracht van spelen zelf willen ervaren.

Amna gebruikte de leiderschaps- en financiële vaardigheden die ze leerde van het Right To Play programma om in 2018 haar eigen cricketacademie te beginnen. Het is één van de weinige cricketacademies in Karachi die coaching biedt aan kinderen onder de 10 jaar.

Amna's lessen zijn gratis, zodat kinderen in armoede de kans krijgen om mee te doen. Ze zamelt geld in om de academie en de dromen van de jonge spelers in leven te houden. Op dit moment heeft ze meer dan 200 studenten van alle leeftijden ingeschreven, waarvan de helft meisjes.

Toen Amna voor het eerst merkte dat meisjes tijdens de training aan de zijlijn bleven staan, introduceerde ze gemengde spellen die hun leiderschap en inclusiviteit stimuleerden. Sindsdien heeft ze leerlingen zoals Eisha onstopbaar zien worden op het veld.

"Ik heb gezien hoe Amna haar passie overbrengt en andere meisjes zelfvertrouwen geeft", zegt Eisha, 19 jaar. "Zulke inspanningen zijn heel zeldzaam in Pakistan, en als we doorgaan met het creëren van kansen zoals deze, zal dat een enorm voordeel zijn voor vrouwen in de sport."

Deelneemsters van het leiderschapskamp voor jonge vrouwelijke leiders in de sport denken er ook zo over. Sommigen hebben gedwongen huwelijken, discriminatie en intimidatie weerstaan om te gaan sporten. En met de leiderschapstraining van Right To Play gaan ze een stap verder met hun passie en ontpoppen ze zich als coaches, leraren en ondernemers die gelijke kansen voor meisjes en jongens bevorderen - in sport en in het leven.